مقاله: پمپ های آتش نشانی
پمپ های آتش نشانی
پمپ های آتش نشانی
شاید پمپ های آتش نشانی بحرانی ترین بخش در تجهیزات آتش نشانی نصب شده در یک مجموعه باشند. پمپ های آتش نشانی انواع و اندازه های مختلفی دارند. در موردی که فشار تغذیه آب عمومی برای فعال کردن اسپرینکلرها خیلی کم است یا انشعاب آب عمومی تامین نشده است، استفاده از پمپ های آتش نشانی ضروری می شود. در مورد نخست، برای تقویت فشار آب عمومی و فعال کردن اسپرینکلرها، یک پمپ آتش نشانی تقویت کننده نصب می شود. در مورد بعدی، پمپ های آتش نشانی به یک مخزن آب اختصاصی (مخزن ذخیره، خلیج، رودخانه، یا…) متصل خواهد شد تا فشار آب مورد نیاز برای مصارف آتش نشانی را تامین کند. بیشتر پمپ های آتش نشانی محرک های دیزل یا الکتریکی دارند، اگرچه بعضی از آنهایی که پیش از سال 1974 ساخته شده اند با موتورهای بنزینی یا ماشین های بخار به حرکت در می آیند (البته این مورد به ندرت دیده می شوند).
پمپ های آتش نشانی تقویت فشار معمولا الکتریکی هستند در حالیکه استفاده از پمپ های دیزل برای مخازن آب اختصاصی مرسوم تر می باشند. محدوده ظرفیت پمپ ها از gpm 25 تا gpm 5000 و بیشتر و محدوده فشار آنها از psi 50 تا 125 psi و بیشتر تغییر می کند.
بعضی از آنها از نوع توربینی با محور عمودی هستند در حالیکه بقیه، پمپ های گریز از مرکز هستند
خصوصیات پمپ های آتش نشانی
به خاطر اهمیت ویژه پمپ های آتش نشانی، NFPA استاندارد هایی هم برای متریال و هم برای منحنی های عملکرد این پمپ وضع کرده است. یک پمپ آتش نشانی باید مطابق با استاندارد NFPA 20 باشد. به نظر می رسد خصوصیات و منحنی عملکرد پمپ های آتش نشانی متفاوت از نمونه های دیگر می باشد. به عبارت دیگر پمپ های دیگر صنایع با توجه به ماکزیمم بازده و مسائل اقتصادی انتخاب می شوند اما در پمپ های آتش نشانی این موضوع از اهمیت اول برخوردار نیست. پمپ های آتشنشانی برای عملکرد مطمئن در تمام عمر طراحی می شوند. ماکزیمم ایمنی و معیارهای فشار خروجی کل از اهمیت بالایی در این پمپ ها برخوردار است.
اساس پمپ های آتش نشانی
برخی از اصول بنیادین عبارتند از :
1. انتظار می رود که این پمپ ها فشاری معادل 120-140درصد نامی خود را (در شرایط نرخ جریان صفر) ایجاد کنند.
2. نقطه نامی پمپ، فشار و جریان معادل 100 درصد فشار و جریان نامی را ایجاد می کند.
3. بیشترین نرخ جریان مورد انتظار از یک پمپ آتش نشانی، نرخ جریانی معادل 150 درصد نرخ جریان نامی در فشاری معادل 65 درصد فشار نامی است. ویژگی های این سه نقطه، به تعریف منحنی مشخصه پمپ برای یک پمپ آتش نشانی خاص کمک می کنند.
اندازه مناسب یک پمپ آتش نشانی چقدر است؟ پاسخ های فراوانی برای این پرسش وجود دارد ولی بیشتر متخصصان معتقدند که یک پمپ آتش نشانی باید به اندازه ای بزرگ باشد که بتواند آب کافی (جریان و فشار) برای بیشترین جریان مورد انتظار از هر اسپرینکلر منفرد یا یک سیستم سیلابی همچنین یک مقدار اضافه (شیلنگ آتشنشانی) برای نیازهای اطفاء حریق، را تامین کند. مثلا، اگر بیشترین تقاضای اسپرینکلر gpm 1000 در فشار psi 60 باشد و تقاضای مورد نیاز (شیلنگ آتش نشانی) 500 gpm باشد، آنگاه تامین دست کم gpm 1500 نرخ جریان در فشار psi 60 از مجموعه ای از پمپ آتش نشانی و آب عمومی یا مخزن اختصاصی انتظار می رود. اما در واقع درباره اندازه یک پمپ آتش نشانی یک پاسخ اساسی که برای همه موارد مناسب باشد، وجود ندارد. بعضی از بیمه گذاران و مراجع دارای قدرت اجرایی ترجیح می دهند که نرخ تقاضای بیشترین جریان از نقطه کارکرد نامی پمپ (100 درصد جریان و فشار) تجاوز نکند، اما دیگران مقداری بین نقطه نامی و نقطه بیشینه جریان را می پذیرند که البته به ندرت نقطه بیشینه جریان پذیرفته می شود.
همچنین نصب یک پمپ اضافی در واحدهای خیلی بزرگ کار متداولی است زیرا حتی اگر یکی از پمپ ها دچار مشکل شود یا برای تعمیر خارج از سرویس باشد، در زمینه تامین آب کافی مشکلی وجود نخواهد داشت. اگرچه پمپ آتش نشانی الکتریکی، مطمئن است ولی به شدت به در دسترس بودن منبع تغذیه الکتریکی قابل اعتماد وابسته است. پمپ های آتش نشانی دیزل نیز قابل اطمینان هستند اما آنها نیز به منبع تغذیه خاص خودشان (سوخت دیزل) نیازمندند. روش متداول و مطمئن برای واحدهای بزرگ، استفاده همزمان از یک پمپ الکتریکی و یک پمپ دیزل آتش نشانی است.
انواع پمپ های آتش نشانی
پمپ های آتش نشانی مورد تایید استاندارد NFPA 20 چهار گونه هستند :
1. پمپ های سانتریفیوژ تک طبقه افقی Sution Horizontal End Centrifugal Pump
2. پمپ های عمودی خطی Pump Vertical In-Line
3. پمپ های اسپلیت کیس یا همان پمپ های دو مکشه Horizontal Split-Case or Double Suction Centrifugal Pump
4. پمپ های عمودی توربینی Vertical Turbine Pump
تمامی حقوق این سایت متعلق به شرکت نمادین طرح می باشد